Geçen aylarda Eylül'de yapraklar dökülürmüş diyerek yazdığım bir yazı vardı, içimden kopan, etimden kopan, canımı yakan şeyler vardı,modum öyleydi...
Sonra olursa ekime olmazsa... modundayım," hayat senden bıktım! " diye içsel çığlıklar atıyorudum.
Kasım geldi herşey boka sardı, işimde sıkıntılar başladı, elimden alınan projeler, elime tutuşturulan projeler, herşeye yeniden başlamak, yeni oda, yeni oda arkadaşları vs... Ha bide bu tutmuş bu pişirmiş oyununda benim bir şeyleri tutmam ve başkalarının yemesi var!
Yüksek lisansın haftamın dört gününü yemesi ayrı bir drama!
Çok bunalıyorum çok! Uzun zamandır yazmıyorum, doğru düzgün film izlemiyorum, izleyemiyorum vakit yok çünkü... En son "Ateşi Yakalamak" ve " Düğün Dernek" denen filmleri sinemada izledim, ikisine de bayıldım.
Yılbaşı geliyor, artık heyecanlanamıyorum bile. Eskiden olsa biricıt cons gibi liste yapardım ve hiçbirini uygulamazdım şimdi ona bile üşeniyorum. 1 Aralık dedimi yılbaşı bileti almaya başlardım, o kadar erken alınca daha uzun süre hayal kurmaya fırsatı oluyo insanın ama bu sene onu bile yapmadım.
Hayattan istediğim herşey için yırtınmam gerekiyor, hiçbirşey kendiliğinden olmuyor, hatta olmasını istemediğim şeyler oluyor. Neden??
Şu bunalık moddan bi çıkayım yazmaya dönmek istiyorum, bir sürü dedikodu birikti;)
yazını okurken ne farke ttim? ben bu sene eylül yazısı yazömamışım yahu :(
YanıtlaSilbiricit listeni yerim. yap bu sene de hevesin kaçmasın :)
al beni vur Mia'ya :D
YanıtlaSilEee hani dedikodular? 1 aydır yazmamışsın :)
YanıtlaSilfrancesca bir ay geçtiğini şuan fark ediyorum ;)
YanıtlaSil