31 Ocak 2011 Pazartesi

Ahh Eski Postlar

Kendimi şuan hırsızlık yapmış gibi,birinin özeline tecavüz etmiş gibi hissediyorum..

Son yarım saattir eski postlarımı okuyorum ve kendi cümlelerimde boğuluyorum,ara verdim ve bunları yazıyorum...

Günlüğün eski sayfalarını okumak gibi,yazdıklarınız boğazınızda düğümleniyor,bazılarını ağlayarak yazmıştım,şimdi okurkende ağladım...Bazılarını yazarken kek yiyordum;şimdi okurken kekin kokusu geldi burnuma,bazısında da bir kahve kokusu...Birini yazarken annem beni yemeğe çağırmıştı,tam da aynı yerde durup arkama baktım!Buz kesti ellerim...Yüreğim daha hızlı attı...Evde yalnızdım....

Anıların,yazıların insan hayatında bu kadar güçlü var olabileceklerini hiç düşünmemiştim...Kelimelerin gücünü şimdi anlıyorum...Daha önce blog yazmak suya yazmak gibiydi benim için...Dönüp içinci kez okumuyordum bile..Ama artık kendime çekidüzen vermeye karar verdim...İlerde bakıp pöfff yazmış olmak için yazmışım,saçmalamışım demek istemiyorum....

Ama birde şu var ki;ne kadar garip hislerle kendi cümlelerimde meşk etsemde ikinci kez okumak ilk heycanı vermiyor...Belki çok uzun yıllar sonra okumalıyım?

5 yorum:

  1. birşeyler söylemek için yanaştım yazına, yorum gönderme boşluğunun üstündeki küçük notu okuyunca bir miras gibi eklenecek olan yorum daha da önemli sayıldı kendimce.

    bende küçükken yazdığım günlükleri okurdum yazdıktan birkaç gün sonra.
    dediğin gibi hissedince uzun aralar koydum onları okumak için.
    hala saklı olmaları, başına dikilip okunmalarını sağlarken gülünücek ne şey görüyorum bir bilsen.
    sende ara ver, en az bir yıl kadar.
    güzellik, ve güzel his gönderiyorum :)
    sevgilerler
    sevgilerler

    YanıtlaSil
  2. murshill yorumuna teşekkür ederim,aslında benimde kötü bir dönemimi anlatan bir günlüğüm var,köşe bucak saklıyorum ve biri okuyacak diye aklım çıkıyor,yakmaya kıyamıyorum,çıkarıp okuyamıyorum...günlüklerin insan ruhuna yük olduğuda oluyor,aslında en iyisi hiç yazmamak demek istiyorum,ama yazmak kadar insanı deşarj eden bir şey de yok...işte öle bişe...

    YanıtlaSil
  3. bana gönder saklayayım :)
    teyzem(kendisi benden ikiyaşkadarbüyük ama teyze)
    bütün saklanması gereken özel eşyalarını bizde saklar. sanırım evimiz buna müsait.
    benim günlükler ağzı kapalı bir kutuda defoda saklılar. onların bana özel olduğuyla ilgili uzun konuşmalarım vardır anneme.
    dokunulmazlıkları var.

    kötü dönemler, uzun zamanlar sonra kötü olmaktan çıkıyor, inan.
    o an için yani şu an için, yaşadığımız an için kötü diyoruz sadece.

    ve günlükler bunları taze tutarken bide bakmışsın ki bir zaman sonra başına oturup gülümsüyorsun, tazelikler çokca eski dost yumağı halinde gülümsüyorlar :)

    yazmamak birşey sağlamadığından dediğin gibi en iyisi yazmak :)
    hep.
    öyle birşeyler işte :)

    YanıtlaSil
  4. O günlüğü ya yok et yada çok sağlam sakla:):)

    YanıtlaSil
  5. murshill ben bu konuda kimseye güvenemem,günlük için değil başka bir konuda olsa birilerine buna bakmayın deyip sonra rahat uyuyamam,insanoğlu meraklıdır,şahsen biri bana böyle tembih etse dayanamam bakarım:Dtabi derler ya herkesi kendinden bil diye,işte o hesap ;)

    huyumcum halen saklıyorum,aslında çokda ortalık bir yerde ama dikkat çekmiyor sadece ;)

    YanıtlaSil

hey sen! okuyup geçme,yorumunu miras bırak bana...