29 Aralık 2010 Çarşamba

Mayın Tarlasında Öfke Nöbeti-1


Başlığa "1" diye numara koydum çünkü bugün iş yerinde yaşadıklarımın ilk ve son olmayacağını hissediyorum.Yarınki yılbaşı toplantısında daire başkanının konuşmasının sonunda çikolata ve kolonya ikramı olacakmış.Bu etkinliğe bütün daire katılacakmış.Ve tahmin edin bu ikramı kim yapacak;Ben!!Elimde tepsiyle bekleyip çikolata ikram edecekmişim!Etek-ceket giyecekmişim!Yarım saat erkenden orda olacakmışımki bana öncesinde bilgi vereceklermiş!(tepsiyi nasıl tutacağımı gösercekler herhal!)Neyim ben?Kimim ben?Ben devletin bir kurumunda mühendisim,garson değil!

Sinirlerim boşaldı,dakikalarca tuvalette ağladım.Bunu ayarlayan adamla tartıştım,lafdan anlamazın tekiydi.Tartışmaya üstüne vazife olmayanlarda dahil oldu,durum iyice b.ka sardı.Bizde yaptık ne olur sende yapsan dediler,daha memur değilsin adayısın neye güvenip itiraz ediyosun diyenlerde oldu.Şimdiye kadar kimse neden dememiş,sorgulamamış,mühendis adama garsonluk yaptırılırmı diyememişler,ezikler!!

Neden onurum kırıldı anlatamadım insanlara.Mecbur yapacaksın dediler kesip attılar...Düğün için tarihi almamış olsak,paraya bu kadar kul köle olmasam....

Kendimi hiç bu kadar aşağılanmış hissetmedim.İki yıl özelde çalıştım bin misli beter işler yaptım ama gocunmadım,burası memuriyet diye güvendim,temiz iş dedim,herkes eşit,tavuğumu kışkışlayamaz kimse dedim...Ama öyle değilmiş....

Uzun zamandır böyle sinirlenmemiştim,sinirlenip de içime atmamıştım...Bana,ünvanıma saygı duymayan bu kuruma ben nasıl saygı duyup işlerine koştururum.Daha önceki yazılarımda kurumu bana kötüleyenler moralimi bozuyor diye şikayetleniyordum.Meğer adamların bi bildikleri varmış...Birde üstüne büsürü kişi daha bu neki demesinlermi!Daha beteri ne olabilir hayal bile edemiyorum...

Üstüne diğer şubede benim dedikodumu yapmışlar,kulağıma geldi.Tam sinrim geçti derken bide bu çıktı.Artık iş yapmaz biri olarak anılıyorum...Bakalım önümüzdeki günler ne gösterecek...Öğle saatlerinde tası tarağı toplayıp gidesim vardı.Birilerinin gazına geldiğimde doğru ama sonra ailemle konuştum,onlar benim için en doğrusunu isteyecek olanlar.Kal biraz sabret gaza gelme dediler,öylede yapacağım.Mümkün olduğunca kimseye hiçbir konuda gerçek niyetimden bahsedip milletin ağzına malzeme olmayacağım...
Bu günlük bunaltı yeter...

2 yorum:

  1. Bencede gaza gelme.Öyle böyle şöyle diyenlere gün gelir devran döner.Ben hep bunu yaşadım gördüm.Sabretmek lazım.Sonunda kazanan sen olursun.

    YanıtlaSil
  2. huyumkurusun; bacım ben kiiiim sabırlı olmak kim...en son söyleyeceğimi en önce söyleyip haklıyken haksız oluyorum :(

    YanıtlaSil

hey sen! okuyup geçme,yorumunu miras bırak bana...