2 Şubat 2011 Çarşamba

Defne Joy Foster Öldü ve...

Onun ölümüyle hayatın ne kadar kısa,ne kadar anlamsız,ne kadar boş olduğunu bir kez daha gördüm...Hep derler ya; plan yapmayın anı yaşayın....
Gündelik koşuşturmacaların içinde ömrümüzü tüketiyoruz.Hergün aynı şeyleri yapıp bunun için birbirimize dert yanıyoruz.Her pazartesi yeni kararlar alıp öğlesine bozuyoruz...
Sabahtan beri görünmez bir mengene kalbimi sıkıştırıyor...Sürekli soruyorum kendime;benim pilim ne zaman bitecek,hangi projenin ortasında hayata veda edeceğim,sondan kaçıncı nefesim bu içime çektiğim???

4 yorum:

  1. en güzel fotoğraflarından birini koymuşsun..
    bu sabah kötü bir sürprizle uyandım. vefa, ölüm, cenazeme kimlerin geleceği ve özlemek üzerine acılı düşüncelere daldım pek çok ölüm haberinde olduğu gibi.
    başımız saolsun.

    YanıtlaSil
  2. inanamıyorum ya şuan öğrendim.o ölemez ya ,tüylerim diken diken oldu.daha bir gece önce yarışmadaydı ,espri yapıyordu,yani kabullenilemez bişiy bu ya
    evden biri gibiydi o ya

    YanıtlaSil
  3. hayat!
    her gün hayatımızın ilk günü gibi moralle hayata başlamak herşeye rağmen gerekiyor.

    YanıtlaSil

hey sen! okuyup geçme,yorumunu miras bırak bana...